تحقیق انتقادی «شیء فی نفسه» در نظریه‌ی معرفت کانت

مفسران کانت با توجه به مکتوبات وی درباره‏ی «شیء فی نفسه» دو تفسیر کاملاً متفاوت ارائه کرده‏اند. تفسیر اول «شیء فی نفسه» را مثبت تلقی کرده، آن را «موجود» می‏داند و «علت» پدیدار به شمار می‏آورد. تفسیر دوم، «شیء فی نفسه» را منفی تلقی کرده، پدیدارها را تنها موجوداتِ ممکن می‏‌انگارد. این مقاله ضمن بررسی سخنان کانت و مفسران وی در این باره، روشن می‎‏سازد که این دو تفسیر با یکدیگر متناقض‌اند و لاجرم باید یکی از آن‏ها را پذیرفت. سپس نشان می‏دهد که هر دو تفسیر با مشکلاتی مواجه‌اند که از عهده‏ی حل آن‏ها برنمی‏آیند. پس از آن، مبتنی بر اصولِ منطقی، ناکارآمدیِ راه‏حلی را که جامع بین دو تفسیر است نشان می‏دهد. نتیجه این‌که: نظریه‏ی معرفت کانت اساساً حاوی تناقضی است که بیانگرِ عدم صحت ساختاری و محتواییِ آن است.